30-01-2021
Αναδημοσίευση από ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης.
“Πανό για Δ&Θ
Πανό αλληλεγγύης στ@ Δ&Θ που διώκονται για την αντικυνηγετική δράση στην Εύβοια. Τα πανό κρεμάστηκαν στο πάρκο λιπασμάτων στη Δραπετσώνα και σε γέφυρα στην πέτρου ράλλη στη περιοχή του ρέντη.”
26-01-2021
Αναδημοσίευση από ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης.
” Αλληλεγγύη στους Δ. και Θ. που διώκονται για αντικυνηγετική δράση
Στην περιοχή της Εύβοιας στις 26/12/18 οι Δ. και Θ. ενεπλάκησαν με κυνηγό, στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν την δολοφονία ζώων και κατ`επέκταση την άσκηση του σαδιστικού αυτού χόμπι. Η διαμάχη με τον κυνηγό είχε σαν αποτέλεσμα, η κυνηγετική του καραμπίνα να πεταχτεί μέσα στο δάσος και οι Δ. ,Θ. να εγκλωβιστούν έπειτα από οχήματα της αστυνομίας. Οι κατηγορίες που τους αποδόθηκαν κατά τη σύλληψή τους είναι το κακούργημα της ληστείας (λόγω του χαμένου κυνηγετικού όπλου) και της κλοπής κινητού. Η δίκη τους ορίστηκε στις 28/1/21 στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων στη Χαλκίδα.
Βασικό ρόλο στην άσκηση της μήνυσης έπαιξαν διάφοροι κυνηγητικοί σύλλογοι από όλο τον ελλαδικό χώρο, οι οποίοι συνασπίστηκαν με το αίτημα της καταδίκης της πράξης των Δ. και Θ.. Οι εν λόγο σύλλογοι αποτελούσαν και αποτελούν ένα πεδίο ψηφοθηρίας. Γεγονός που αναφαίνεται σήμερα εν μέσω COVID 19 από τις ειδικές κυβερνητικές αποφάσεις για την απογόρευσή του ή μη.
Το κυνήγι αποτελεί επί της ουσίας ένα χόμπι, με ένα συγκεκριμένο σκοπό: την απόδειξη της επιβολής του <<ισχυρού>> απέναντι στο <<αδύναμο>>. Η στόχευση είναι η ικανοποίηση βίαιων και εξουσιαστικών συμπλεγμάτων και παράλληλα, μια δολοφονική διέξοδος από την θλιβερή και μίζερη καθημερινότητα, αυτών που το ασκούν. Στον σύγχρονο δυτικό κόσμο η πρακτική αυτή εξασκείται για να εξασφαλίσει like στα social media. Επίσης, να χτίσει ένα συγκεκριμένο προφίλ που εμπεριέχει όλα τα στερεότυπα που αντιτίθενται στις ελευθεριακές αξίες που εμείς προτάσσουμε.
Η εξουσία για να μπορέσει να νομιμοποιηθεί είναι αναγκαίο να διαχέεται από τους κρατικούς μηχανισμούς, να κανονικοποιείται και να αναπαράγεται από τα εξουσιαζόμενα κομμάτια. Στις διάφορες μορφές εκμετάλλευσης που παράγονται και αναπαράγονται μέσω διαχωρισμών (ταξικών, έμφυλων, φυλετικών κτλ) περιλαμβάνεται και αυτή του κυνηγιού. Καθώς η πρακτική αυτή, δεν θα μπορούσε να ασκηθεί αν δεν υπήρχε η αντίληψη ότι ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ασκεί εξουσία λεηλατώντας τον φυσικό κόσμο με διάφορους τρόπους, είτε για να ικανοποιήσει της σαδιστικές του ορέξεις είτε χάριν οικονομικού οφέλους.
Στεκόμαστε αλληλέγγοι/ες στους Δ. και Θ. . Η στάση τους και η επιλογή τους αυτή, ας αποτελέσει το έναυσμα ευρύτερων αντιστάσεων και κινήσεων προς αυτή την κατεύθυνση. Διαρκής αγώνας για την ανατροπή του υπάρχοντος μέχρι την ύπαρξη ενός κόσμου αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ Δ. ΚΑΙ Θ.
Αναρχική Συλλογικότητα Acte “
d25-01-2021
Αναδημοσίευση από ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης.
” Μικροφωνική παρέμβαση στο πεδίον του Άρεως [Αντισπισιστική συνέλευση]
Στο πλαίσιο δράσεων αλληλεγγύης στους Δ. και Θ. που διώκονται για την αντικυνηγετική τους δράση και ενόψει της δίκης που έχει οριστεί για τις 28/1, πραγματοποιήσαμε μικροφωνική παρέμβαση στο πεδίον του Άρεως.
Κρεμάστηκε πανό, μοιράστηκαν κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια για την ολική απελευθέρωση και ενάντια στο κυνήγι. Η μικροφωνική πλαισιώθηκε από συντρόφια και δεν υπήρξε ενόχληση από μπάτσους πέραν από δύο μηχανές που πέρασαν από το σημείο.
Μετά την ολοκλήρωση της μικροφωνικής πραγματοποιήθηκε αυθόρμητο πορειάκι με πανό και συνθήματα εντός του πάρκου, το οποίο κατέληξε στην πλατεία Πρωτομαγιάς. Το πανό αναρτήθηκε στη ΦΕΠΑ επί της Ούλωφ Πάλμε.
Στο παρακάτω link ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε : https://athens.indymedia.org/post/1609742/
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ Δ. ΚΑΙ Θ. ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΗ
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΟΜΠΙ ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΓΗΣ
Αντισπισιστική Συνέλευση
antispe_action@riseup.net”
25-01-2021
Αναδημοσίευση από site αντιπληροφόρησης.
” Αλληλεγγύη σε Δ.και Θ. που διώκονται για την αντικυνηγετική δράση στην Εύβοια
Με αφορμή την προσεχή εκδίκαση της υπόθεσης των ατόμων που αντιστάθηκαν στη δολοφονία μη ανθρώπινων ζώων από κυνηγό στην Εύβοια ήδη δύο χρόνια πριν (βλ. https://parasita.espivblogs.net/2019/03/11/gia-ton-afoplismo-kynigoy-stin-eyvoia/), αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε ξανά την αμέριστη αλληλεγγύη μας στα διωκόμενα άτομα, αλλά και να επισημάνουμε για ακόμη μία φορά ότι σ’ αυτό το ζοφερό κόσμο που κινούμαστε δεν έχουμε άλλη διέξοδο παρά να παλέψουμε εναντίον του με πρόταγμα την ολική απελευθέρωση ανθρώπινων και μη ζώων. Δε θα σταθούμε στα περιστατικά της υπόθεσης αυτής, καθώς σ’ αυτά αναφέρονται αναλυτικά τα ίδια τα διωκόμενα άτομα (βλ. link: https://athens.indymedia.org/post/1609553/). Μας ενδιαφέρει κυρίως να καταδείξουμε την πράξη αντίστασης απέναντι σε ένα κυνηγό, η οποία δεν είναι απλώς δίκαιη, αλλά και επιβεβλημένη.
Παγκοσμίως το κυνήγι αποτελεί μία αποτρόπαια δραστηριότητα, μέσα από την οποία δολοφονούνται καθημερινά αμέτρητα μη ανθρώπινα ζώα. Παρ’ όλα αυτά, τόσο θεσμικά, όσο και, σε μεγάλο βαθμό, κοινωνικά αυτό τείνει να θεωρείται και να ορίζεται ως “άθλημα” και να αντιμετωπίζεται σαν τέτοιο. Ο λόγος είναι πως κατά τη διεξαγωγή του, όπως σε όλα τα αθλήματα, τα άτομα που τα ασκούν αντλούν ευχαρίστηση απ’ αυτό. Δηλαδή οι κυνηγοί ως επί το πλείστον απολαμβάνουν να σκοτώνουν μη ανθρώπινα πλάσματα και γι’ αυτούς αυτή η πράξη είναι παντελώς νομιμοποιημένη ηθικά. Αυτή ακριβώς η νομιμοποίηση εδράζεται στο σπισιμό, δηλαδή στο σύστημα που επιτρέπει να βλέπουμε τα ζώα ως κατώτερα όντα και ως πόρους που μας ανήκουν, που υπάρχουν για εμάς – για να τα τρώμε, να τα εκμεταλλευόμαστε για παραγωγή οικονομικού κέρδους, για “ψυχαγωγία” στο εμπόριο του θεάματος ή στο πλαίσιο κάποιων “αθλημάτων” και πολλά άλλα. Με βάση το σύστημα αυτό τα μη ανθρώπινα ζώα δεν έχουν ανεξάρτητη αξία, αλλά παρουσιάζονται αποκλειστικά και μόνο ως αγαθά που προορίζονται για εμάς ως ανανεώσιμοι πόροι. Έχοντας αυτήν την οπτική για τα ζώα πολλοί καταλήγουν να γίνονται δολοφόνοι αυτών, ενώ αν το κυνήγι μπορεί να θεωρηθεί όντως άθλημα, τότε δε μπορεί παρά να είναι ένα κατεξοχήν άθλημα δολοφόνων.
Πέρα όμως από τη θεσμική επικάλυψη και την κοινωνική νομιμοποίηση του κυνηγιού ως αθλήματος, αυτό υποστηρίζεται επιπλέον και σαν μέσο για την ικανοποίηση των διατροφικών επιθυμιών των ίδιων των κυνηγών, στο πιάτο των οποίων ενίοτε καταλήγουν. Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως το κυνήγι αποτελεί έναν “φυσικό” τρόπο εύρεσης τροφής σε αντίθεση με την αγορά πτωμάτων από σούπερ μάρκετ και κρεοπωλεία. Πέρα από το ότι ως επί το πλείστον η διατροφή τους δε βασίζεται αμιγώς στο κυνήγι, ξεχνούν, επίσης, πως τα υπερσύγχρονα όπλα που οι περισσότεροι από αυτούς απροκάλυπτα χρησιμοποιούν προέρχονται από ένα καλοστεκούμενο διεθνές εμπόριο, το οποίο σαφώς στηρίζεται σε ένα τεράστιο εξίσου σύστημα παραγωγής και όλων των απαιτούμενων για την κατασκευή τους μετάλλων. Παρόμοια συνθήκη ισχύει για τον επιπλέον εξοπλισμό που κάποιοι χρησιμοποιούν στο κυνήγι, όπως είναι οι ειδικές κάμερες που ανιχνεύουν την κίνηση των ζώων ακόμα και τη νύχτα και οι συσκευές που μιμούνται ήχους από ζώα με σκοπό την προσέλκυσή τους. Σε κάθε περίπτωση, είναι ευρέως γνωστό πως οι διατροφικές ανάγκες του ανθρώπου μπορούν να καλυφθούν πλήρως από μη ζωικά προϊόντα, οπότε είτε με καραμπίνες είτε με τόξα και βέλη ουσιαστικό δίλημμα στην πραγματικότητα δεν υφίσταται. Αυτό που υφίσταται είναι μία προσπάθεια δικαιολόγησης μίας βάναυσης πρακτικής που εφαρμόζεται πάνω στα ζώα για την ευχαρίστηση δίποδων σκουπιδιών με επιχειρήματα που είναι πέρα για πέρα σαθρά.
Ταυτόχρονα, το κυνήγι χρησιμοποιείται και για εμπορικούς σκοπούς μέσα από την πώληση των μη ανθρώπινων ζώων από τους κυνηγούς σε τρίτα άτομα, καθώς και σε δομές καταπίεσης, υποδούλωσης και εκμετάλλευσης ζώων, όπως είναι οι ζωολογικοί κήποι, τα τσίρκο και τα pet-shop, όπου συνήθως πωλούνται ζωντανά αφού έχουν αρπαχτεί από τους ίδιους μέσω του κυνηγιού από το φυσικό τους περιβάλλον. Ομοίως με τα παραπάνω, οι κυνηγοί πιστεύοντας ότι είναι ανώτεροι από τα μη ανθρώπινα ζώα και ότι αυτά τους ανήκουν, συμπεριφέρονται ως ιδιοκτήτες τους και αφού τα απαγάγουν τα χρησιμοποιούν σαν προϊόντα για παραγωγή οικονομικού κέρδους. Η δράση τους, μάλιστα, αυτή αποτελεί και την αρχή στην αλυσίδα μίας ζωής για τα ζώα αιχμάλωτης, βασανιστικής και ανελεύθερης.
Η αντίληψη των κυνηγών ότι τα μη ανθρώπινα όντα είναι κατώτερα από τους ίδιους και άρα δεν είναι υποκείμενα ζωής και εγγενούς αξίας μας θυμίζει άλλες εποχές δουλοκρατείας. Οι δούλοι/ες τότε αντιμετωπίζονταν ως “λιγότερο άνθρωποι” και εξομειώνονταν με τα άλλα μη ανθρώπινα ζώα ερχόμενοι/ες/α αντιμέτωποι/ες/α με τις ίδιες συνέπειες με αυτά, δηλαδή τα αφεντικά τους τους/τις/α μάρκαραν, τους ευνούχιζαν και τις/τους/τα κρατούσαν αλυσοδεμένους/ες/α. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως είναι το ότι αυτή η υποτιμητική αντιμετώπιση των σκλάβων μιμούνταν την ήδη εδραιωμένη πρακτική του ανθρώπου απέναντι στα ζώα, τα οποία πρώτα απ’ όλα ήταν αποδέκτες μιας τέτοιας συμπεριφοράς, ακριβώς επειδή θεωρούνταν “κατώτερη μορφή ζωής” προορισμένη για κάθε είδους εκμετάλλευση.
Ο σύγχρονος πολιτισμός θέτοντας στο επίκεντρο την ανθρώπινη ύπαρξη και τις ανάγκες της, μας φέρνει αντιμέτωπα με μια άβολη αλήθεια, ότι αυτός έχει οικοδομηθεί πάνω στις εκατόμβες μη ανθρώπινων ζώων. Η συνειδητοποίηση ότι το θεμέλιο του βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εφαρμογή της βαναυσότητας πάνω στα όντα αυτά, αλλά και στη φύση που μας περιβάλει γενικότερα, δεν μας αφήνει άλλη επιλογή από το να εναντιωθούμε σ’ αυτόν τον πολιτισμό και τις αξίες του. Ειδικότερα, σήμερα η χρήση των μη ανθρώπινων ζώων έχει πάρει τις μέγιστες δυνατές διαστάσεις της και τα παραδείγματα είναι αμέτρητα, όπως το κυνήγι και το ψάρεμα- που από μόνα τους στηρίζουν μία τεράστια βιομηχανία παραγωγής του αντίστοιχου εξοπλισμού-, η βιομηχανία κρέατος, γάλακτος, αυγών, γούνας, οι ιχθυοκαλλιέργειες, τα τσίρκο, οι ζωολογικοί κήποι, οι αγορές άγριων ζώων, τα πειράματα στα ζώα για ιατρικούς, ερευνητικούς λόγους, για την παραγωγή καλλυντικών, καθαριστικών, όπλων, δηλητηρίων κτλ.
Όλοι οι τρόποι εκμετάλλευσης των μη ανθρώπινων ζώων είναι παντελώς αποκρουστικοί σ’ εμάς και δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να σταματήσουν. Τασσόμαστε επίσης αλληλέγγυα σε κάθε πράξη αντίστασης απέναντι σε κυνηγούς, ψαράδες και άλλους δολοφόνους – βασανιστές ζώων και θα προτάσσουμε ολικοαπελευθερωτικούς αγώνες για ένα κόσμο που θα αφουγκράζεται και θα συναισθάνεται τις ανάγκες όλων μας -ανθρώπινων και μη ζώων.
Στηρίζουμε το κάλεσμα της Aνοιχτής Aντισπισιστικής Συνέλευσης που (σε συνέχεια του προηγούμενου καλέσματος) έχει προγραμματιστεί για την Τετάρτη 27.1.2021 στη ΦΕΠΑ με θέμα το συντονισμό δράσεων στο πλαίσιο αλληλεγγύης για τα αντισπισιστά Δ. και Θ.
ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ Δ. ΚΑΙ Θ.
ΚΑΝΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΠΑΡΑΣΙΤΑ – Αναρχική Συλλογικότητα για την Ολική Απελευθέρωση
19-01-2021
Αναδημοσίευση από site αντιπληροφόρησης.
” ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΩΣ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ.
Στις 26/12/18 στην περιοχή της Εύβοιας τα συντρόφια Δ. και Θ. που μάχονται ενάντια στην εκμετάλλευση των ζώων, ενεπλάκησαν με κυνηγό στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν την δολοφονία μη ανθρώπινων ζώων. Η διαμάχη που υπήρξε εκείνη την ώρα με τον κυνηγό είχε σαν αποτέλεσμα η κυνηγετική του καραμπίνα να πεταχτεί μέσα στο δάσος. Τα συντρόφια στην προσπάθεια τους να διαφύγουν εγκλωβίστηκαν στην διαδρομή απο οχήματα της αστυνομίας όπου και συνελήφθησαν. Οι κατηγορίες για τις οποίες διώκονται είναι αυτή της ληστείας που αποτελεί κακούργημα (λόγω του χαμένου κυνηγετικού όπλου) και της κλοπής κινητού. Η δίκη τους έπειτα απο δύο χρόνια ορίστηκε στις 28/1/21 στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων στη Χαλκίδα. Με αφορμή την υπόθεσή τους έχουν συσπειρωθεί διάφοροι κυνηγετικοί σύλλογοι, με ενδεικτικό παράδειγμα τον τοπικό κυνηγετικό σύλλογο της Ιστιαίας καθώς και τη Δ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδος (Δ’ ΚΟΣΕ) οι οποίοι έχουν αναλάβει τα νομικά έξοδα και την εκπροσώπηση της υπόθεσης ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία των ‘’δραστών’’. Οφείλουμε να σταθούμε έμπρακτα αλληλέγγυα τόσο στα δύο συντρόφια, όσο και σε κάθε άτομο ανθρώπινο ή μη που μάχεται για να απεγκλωβίσει από τα δεσμά της κυριαρχίας το ίδιο ή κάποιο άλλο. Να μην χαρίσουμε σε κανένα κυνηγό, ψαρά, σφαγέα, γουναρά, φιλήσυχο πολίτη και οποιονδήποτε άλλο λεηλατεί τη φύση και τα ζώα, ούτε σπιθαμή από την άγρια ζώη και την ελευθερία.
Ζούμε σε μια κοινωνία όπου διώκονται ποινικά άτομα που προσπάθησαν να αποτρέψουν τη δολοφονία μη ανθρώπινων ζώων καθώς αντιλαμβάνονται ότι τα ζώα δεν είναι μέσα ψυχαγωγίας ή εργαλεία για ανθρώπινη χρήση. Ο κρατικός μηχανισμός έχει θεσπίσει νόμους υπέρ του κυνηγιού χαρακτηρίζοντάς το ως ψυχαγωγική αθλητική δραστηριότητα, η οποία επιτρέπει να δολοφονούνται μη ανθρώπινα ζώα με πρόσχημα την διαχείριση και προστασία της άγριας χλωρίδας και πανίδας, κατηγοριοποιώντας τα σε θηρεύσιμα και μη είδη, σε προστατευόμενα και μη είδη, ενώ όταν κριθεί “απαραίτητο” πολλά ζώα που δεν ανήκουν στην κατηγορία θηρεύσιμων ειδών δολοφονούνται για διδακτικούς και εργαστηριακούς σκοπούς εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ή για τον εμπλουτισμό μουσείων.
Βέβαια καθόλου εντύπωση δεν μας κάνουν τα παραπάνω, καθώς είναι γνωστή η στοργική σχέση που υπάρχει μεταξύ κράτους, επιστήμης, κυνηγετικών ομοσποδιών και συλλόγων. Εν μέσω πανδημίας κατά τη διάρκεια καραντίνας και ενώ για την πλειοψηφία ίσχυε το αυταρχικό μέτρο της απαγόρευσης μετακινήσεων, πολλοί κυνηγετικοί συλλόγοι απαίτησαν την παύση αναστολής του “χόμπι” τους και επιτράπηκε τελικά για ένα διάστημα σε κυνηγούς ξηράς και θάλασσας να δολοφονούν ανενόχλητοι ζώα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και το κέντρο περίθαλψης άγριων ζώων ΑΝΙΜΑ που χρόνια τώρα λειτουργεί ως ξέπλυμα για κυνηγούς και θηροφύλακες, συνεργάζεται με συλλόγους και ομοσπονδίες και τάσσεται κατά του “παράνομου” κυνηγιού . Ενώ περιθάλπει τραυματισμένα ζώα, που πολλές φορές είναι θύματα των ίδιων των κυνηγών, στη συνέχεια τα απελευθερώνει μαζί με τους “ευσυνείδητους νόμιμους” κυνηγούς, συμβάλλοντας έτσι στην υποτιθέμενη προστασία της χλωρίδας και πανίδας. Οι κυνηγοί δεν έχουν διστάσει ακόμα και να προσηλυτίσουν παιδιά σε δημοτικά σχολεία μέσα από μαθήματα “φιλοζωίας” και “προστασίας περιβάλλοντος” έτσι ώστε να βγεί μία νέα γενιά κυνηγών που θα βοηθήσει στη διαιώνιση και διατήρηση της “ψυχαγωγικής” τους δραστηριότητας και των οικονομικών συμφερόντων τους.
Τα τελευταία χρόνια επίσης, βλέπουμε να ενισχύεται το κυνήγι ενήλικων αλεπούδων έναντι αμοιβής (50€ ανά αλεπού) σε κυνηγούς και θηροφύλακες. Με εγκύκλιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και σε αγαστή συνεργασία με κτηνιατρικούς φορείς, έχει θανατωθεί μεγάλος αριθμός υγειών αλεπούδων στο πλαίσιο προγράμματος εμβολιασμούτων κόκκινων αλεπούδων κατά της λύσσας, με σκοπό την εργαστηριακή εξέταση για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας του εμβολιασμού, παρόλο που το τελευταίο κρούσμα λύσσας καταγράφηκε το 2014.
Βλέπουμε επίσης να παραδίδονται χιλιάδες στρέμματα πλούσιων δασικών εκτάσεων στα χέρια των κυνηγών και να παίρνουν τη μορφή ελεγχόμενων κυνηγετικών περιοχών (ΕΚΠ), όπου με τη συνοδεία δασικών υπαλλήλων και την καταβολή αντιτίμου, μπορούν να εξασκούν το αγαπημένο τους “άθλημα” με στόχο την άγρια ζωή, ενώ ταυτόχρονα οι ΕΚΠ χρησιμοποιούνται για την εκγύμναση και τη διεξαγωγή αγώνων κυνηγετικών ικανοτήτων των κυνηγετικών σκυλιών. Η εμπορευματοποίηση της ζωής των μη ανθρώπινων ζώων είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό της νοοτροπίας των κυνηγών, καθώς χρησιμοποιούν ιδιωτικά ή κρατικά εκτροφεία, από τα οποία απελευθερώνουν ζώα για να αυξηθεί ο αριθμός των θηραμάτων τους, “χαρίζοντάς” τους λίγο χρόνο ελευθερίας μέχρι να τα εκτελέσουν. Eπιπλέον, τα σκυλιά που χρησιμοποιούνται σαν εργαλεία απο τους κυνηγούς για να πιάσουν την λεία τους, τα οποία προέρχονται επίσης από εκτροφεία, αφού γεράσουν, τραυματιστούν ή αρρωστήσουν εγκαταλείπονται ή εκτελούνται καθώς αποτελούν άχρηστα πλέον “αντικείμενα”. Για αυτό το λόγο, οι περισσότεροι κυνηγοί επιλέγουν τη χρήση κολλάρων εντοπισμού και όχι το τσιπάρισμα για να μπορέσουν να τα ξεφορτωθούν χωρίς κυρώσεις.
Διανύουμε μια περίοδο όπου τα οικοσυστήματα λεηλατούνται με εντατικούς ρυθμούς. Η εξάπλωση των βιομηχανιών, τα οδικά δίκτυα, η ανάπτυξη της τεχνολογίας, οι εξορυκτικές διαδικασίες καθώς και η δημιουργία των υποτιθέμενων πράσινων δομών παραγωγής ενέργειας, αποτελούν κύριες αιτίες όπου διάφορα είδη ζώων εκδιώκονται απο το φυσικό τους περιβάλλον ή κάνουν δυσκολότερη την επιβίωσή τους. Η διάνοιξη δρόμων σε περιοχές που παλαιότερα ήταν δύσβατες έχουν δώσει την δυνατότητα για την δημιουργία νέων περιοχών για κυνήγι κάνοντας ορατό ότι όπου δεν έχει φτάσει ακόμα η βιομηχανική δραστηριότητα εμφανίζονται οι κυνηγοί. Επιπλέον, η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση του κυνηγιου. Νέα αποτελεσματικότερα όπλα, ραντάρ νυκτός, ελκυστικά φώτα, κασετόφωνα προσέλκυσης θηραμάτων με μιμητικές φωνές, υπερσύγχρονα αμάξια, κολλάρα εντοπισμού κυνηγετικών σκύλων και ομοιώματα, κάνουν το έργο τους πιο αποδοτικό οδηγώντας ολόκληρους πληθυσμούς σε αφανισμό, ενώ το αποτύπωμα μολύβδου που μένει από τα σκάγια των όπλων μετά από κάθε “εξόρμηση” και καταλήγει στη φύση, αποτελεί κίνδυνο μόλυνσης – δηλητηρίασης τόσο για τα μη ανθρώπινα όσο και για τα ανθρώπινα ζώα. Υπολογίζεται ότι κάθε κυνηγός καταναλώνει 5 φυσίγγια σε κάθε κυνήγι, που το καθένα περιέχει 35 γραμμάρια μολύβδου.
Συχνά χρησιμοποιείται το επιχείρημα πως το κυνήγι αποτελεί μια αναγκαία δραστηριότητα για την οικολογική ισορροπία περιοχών. Στον αντίποδα αυτού σε παγκόσμιο επίπεδο παρατηρείται ραγδαία μείωση του αριθμού συγκεκριμένων ζώων τα οποία πολλές φορές οδηγούνται ακόμα και στην εξαφάνιση σαν είδος απο το συγκεκριμένο “χόμπι”. Διάφορα είδη ελεφάντων (οι οποίοι κυνηγιούνται κυρίως για τους χαυλιόδοντες τους), ρινόκερων (για το κερατό τους), τίγρεις, λιοντάρια, λύκοι, ιπποπόταμοι, καρχαρίες, αποτελούν λίγα μόνο απο τα είδη που τελούν υπό εξαφάνιση καθώς δολοφονούνται κατά χιλιάδες για να αποτελέσουν τρόπαια των κυνηγών. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα διάφορα κράτη επικυρήσσουν ζώα έναντι αμοιβής για όποιον τα σκοτώσει. Σε ελλαδικό επίπεδο οι λύκοι, τα τσακάλια, τα ελάφια , τα κρι-κρι έχουν πληθυσμιακά μειωθεί κατά πολύ, είτε λόγω κτηνοτρόφων, είτε λόγω κυνηγών που τα σκοτώνουν απλά για να περάσουν μια περιπετειώδη μέρα στην φύση. Επίσης πολλά είδη αποδημητικών πτηνών που διαμένουν για κάποιες μέρες σε φυσικούς βιοτόπους καταλήγουν νεκρά ή σοβαρά τραυματισμένα απο τις σφαίρες των κυνηγών.
Απο όλα τα παραπάνω βλέπουμε ξεκάθαρα πως το κυνήγι δεν σχετίζεται με κάποιου είδους αναγκαιότητα ή προστασία της άγριας ζωής, αλλά ενισχύεται με την ανάπτυξη του τεχνοβιομηχανικού συστήματος και δικαιολογείται στην βάση της ανωτερότητας του ανθρώπινου είδους έναντι των άλλων.
Στο πρόσωπο των περισσότερων κυνηγών διακρίνεται άλλη μια μορφή εξουσιαστικού προτύπου που κυριαρχεί στο σήμερα, αυτού της πατριαρχίας. Ο άντρας μέσω του κυνηγιού (αν και ορισμένες φορές επιτελείται και από γυναίκες) επιβεβαίωνει και ενισχύει την αρρενωπότητα του, έχει την δύναμη να επιβληθεί και να κυριαρχήσει φτάνοντας ως την αιχμαλωσία, τον βασανισμό και την δολοφονία των μη ανθρώπινων ζώων. Χιλιάδες φωτογραφίες ανεβαίνουν καθημερινα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τους κυνηγούς να επιδεικνύουν τα δολοφονημένα ζώα ως ένδειξη κατορθώματος και ως μια έκφραση ανωτερότητας. Δεν λείπουν βέβαια και οι φορές που το μίσος τους επεκτείνεται και στα ανθρώπινα ζώα. Οι πρόσφατες εικόνες κυνηγών που τους δείχνουν να ποζάρουν στις πρώτες γραμμές των συνόρων, με λεία αυτή τη φορά τους μετανάστες, δείχνουν με αυτόν τον τρόπο ότι ο ρατσισμός αποτελεί κύριο στοιχείο της συμπεριφοράς τους. Το ιδεολόγημα που κατατάσσει τους ανθρώπους σε κατώτερους και ανώτερους, σε ξένους και καθαρόαιμους, σε χρήσιμους και άχρηστους επεκτείνεται και στα ζώα, δικαιολογώντας έτσι τον βασανισμό και την κακοποίησή τους από το ιεραχικά ανώτερο ανθρώπινο είδος.
Ο σπισισμός αποτελεί κύριο στοιχείο των σύγχρονων κοινωνιών. Ο άνθρωπος εξαρτημένος πλήρως απο την πολιτισμένη εξουσιαστική κοινωνική δόμηση φαίνεται να είναι πιο αποξενωμένος απο ποτέ από την φύση. Τα κράτη παίζουν κομβικό ρόλο σε αυτό, αφού προωθούν την εκμετάλλευση και την καταστροφή του φυσικού κόσμου και των οικοσυστημάτων στο βωμό της εξουσίας και του κέρδους. Η απελευθέρωση των μη ανθρώπινων ζώων, του ανθρώπου και της γης είναι αλληλένδετη και προϋποθέτει τον αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία. Αν δεν αντιληφθούμε ότι η άγρια ζωή και η φύση έχουν φτάσει σε οριακό σημείο για την επιβίωσή τους λόγω των κρατικών στρατηγικών, είμαστε καταδικασμένα να οριοθετούμε τους εαυτούς μας σε αγώνες ανθρωποκεντρικούς που κλείνουν τα μάτια στα καταπιεσμένα άτομα που είναι φυλακισμένα στα πειραματικά εργαστήρια, στις φάρμες, στις ιχθυοκαλλιέργειες, στα εκτροφεία, στους ζωολογικούς κήπους, σε αυτά που πέφτουν νεκρά απο τα σκάγια των κυνηγών και σε όλα όσα αποτελούν τους αναλώσιμους αυτού του κόσμου.
Αντιλαμβανόμαστε την διώξη των Δ. και Θ. ως πολιτική, καθώς μια πράξη αποτροπής της δολοφονίας ενός ζώου αποτελεί μια κίνηση απελευθέρωσης και εντάσσεται στον ευρύτερο αγώνα ενάντια στην εξουσιά και τον ανθρωποκεντρισμό.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΖΩΩΝ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ Δ. ΚΑΙ Θ.
Αντισπισιστική Συνέλευση
antispe_action@riseup.net ”
08-01-2021
Αναδημοσίευση από site αντιπληροφόρησης.
” Ενημέρωση ενόψει του δικαστηρίου για το περιστατικό που συνέβη στις 26/12/2018 στην Εύβοια ανάμεσασε εμάς και σε κυνηγό, που έγινε γνωστό από τα μίντια με τίτλο: «ζευγάρι οικολόγων επιτέθηκε σε κυνηγό και του πήρε το όπλο».
Το περιστατικό αφορά σε διαμάχη με κυνηγό που επιτελούσε εκείνη την ώρα το αγαπημένο του «χόμπι». Στην προσπάθεια μας να τον εμποδίσουμε από το να δολοφονήσει κάποιο ζώο, και αφού μάταια του ζητήσαμε επανειλημμένα να σταματήσει και να αποχωρήσει, επακολούθησε ένταση η οποία είχε σαν αποτέλεσμα, ένα κυνηγετικό όπλο πεταμένο κάπου μέσα στο δάσος, Αφού φύγαμε από το σημείο το συντομότερο δυνατό, προσπαθώντας να απομακρυνθούμε από τον εξοργισμένο κυνηγό, μας σταμάτησαν στη διαδρομή πλήθος από οχήματα της αστυνομίας και μας συνέλαβαν. Στο τμήμα μας γνωστοποιήθηκε ότι κατηγορούμασταν για ληστεία που αποτελεί κακούργημα και για κλοπή κινητού τηλεφώνου που αποτελεί πλημμέλημα. Αν κοιτάξει φυσικά κανείς τον ορισμό της ληστείας σε νομικό πλαίσιο θα καταλάβει πως η κατηγορία αυτή ουδεμία σχέση έχει με την πράξη μας καθώς κανένα σκοπό δεν είχαμε να ιδιοποιηθούμε την καραμπίνα. Ο ίδιος ο κυνηγός, μάλιστα, παραδέχθηκε πως η όλη διαμάχη είχε επίκεντρο την ψυχαγωγική του δραστηριότητα και γενικώς«οικολογικά» κίνητρα. Ταυτόχρονα, το όπλο βρέθηκε αργότερα εκεί που είχε πεταχτεί. Όσον αφορά στην κλοπή, η κατηγορία είναι εξίσου αβάσιμη. Εκτός του ότι το εν λόγω κινητό δε βρέθηκε πάνω μας, είναι εκ των ων ουκ άνευ πως το τελευταίο που θέλαμε εκείνη τη στιγμή ήταν να κλέψουμε το κινητό του κυνηγού.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι σημαντικό ρόλο έχει διαδραματίσει στην υπόθεση τόσο ο τοπικός κυνηγετικός σύλλογος, της Ιστιαίας, όσο και η Δ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδος (Δ’ ΚΟΣΕ) που έχουν αναλάβειτα νομικά έξοδα και την εκπροσώπηση της υπόθεσης. Αυτό προφανώς δεν αποτελεί κάποια έκπληξη όπως δεν αποτελεί έκπληξη και το ότι όπως δήλωσε η Δ’ ΚΟΣΕ σε δημοσίευσή της «θα κάνει ότι είναι δυνατόν για την παραδειγματική τιμωρία των δραστών». Το ίδιο ζητάει δημόσια και με το ονοματεπώνυμό του και ο πρόεδρος του Κ.Σ. Ιστιαίας, ο οποίος δημοσίευσε ένα κείμενο γεμάτο ψέματα για την υπόθεση. Επιπλέον, εξίσου χαρακτηριστική είναι και η πρεμούρα του κυνηγετικού τύπου, τόσο του έντυπου όσο και του ψηφιακού, ο οποίος από την πρώτη στιγμή έσπευσε να δώσει έκταση στο ζήτημα, βγάζοντας τον κυνηγό που πόζαρε στον φακό πρώτη μούρη στις φυλλάδες και συγχαίροντάς τον για την «ψύχραιμη» στάση του. Προσπάθησε δε να τον θυματοποιήσει χρησιμοποιώντας ακόμα και την ηλικία του και παρουσιάζοντάς τον ως ένα αξιαγάπητο ηλικιωμένο που ενώ είχε βγει για τη συνηθισμένη του βόλτα, κατά την οποία τυχαίνει να κουβαλάει όπλο και να δολοφονεί, έπεσε το «παράλογο» θύμα δύο βίαιων και αδίστακτων δραστών. Είναι ξεκάθαρο πως, αν είναι να μιλήσουμε για θύματα και θύτες, τα μόνα θύματα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι τα ζώα, ενώ αδυνατούμε να καταλάβουμε πως το να αποτρέψεις μια δολοφονία κάνει εμάς «ακραίες» και μετατρέπει το δολοφόνο από θύτη σε θύμα.
Επιπλέον, δε θεωρούμε τυχαίες ούτε τις σαθρές κατηγορίες που προτάθηκαν από την αστυνομία εις βάρος μας ούτε το γεγονός ότι αυτές έγιναν δεκτές από τον εισαγγελέα – κατηγορίες ξεκάθαρα εκδικητικές που καμία σχέση δεν έχουν με το τι συνέβη στην πραγματικότητα. Εξάλλου, η γενικότερη στοργική σχέση ανάμεσα στο κράτος και τους κυνηγούς αν μη τι άλλο δεν είναι κρυφή. Η σχέση αυτή κυνηγών με κράτος, υπουργεία και κομματικούς μηχανισμούς είναι γνωστή και από την φανερή συνεργασία κυνηγετικών συλλόγων με κρατικούς φορείς, με παραδείγματα το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής με το οποίο συνεργάζεται και η Δ’ ΚΟΣΕ, αλλά και η ΣΤ΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης, η Γ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου, καθώς και άλλες. Η σχέση αυτή ενίοτε διατυμπανίζεται και με την παρουσία βουλευτών και κομματικών εκπροσώπων στα διάφορα events που οργανώνουν ανά διαστήματα κυνηγετικοί σύλλογοι (κοπή πίτας και άλλα) την οποία φροντίζουν να τη διαδίδουν και με αναμνηστικές φωτογραφίες στις ιστοσελίδες τους. Τέλος, γνωστή είναι και η επιρροή που έχουν οι κυνηγετικοί σύλλογοι στις νομοθεσίες που ψηφίζονται στο κοινοβούλιο σχετικά με το κυνήγι, όπως είναι η ετήσια ρυθμιστική αρχή, με τους κυνηγούς ενίοτε να απειλούν σύσσωμοι με αποχή από τις κάλπες, μιας και οι κυνηγετικοί σύλλογοι αποτελούν μια αξιοσέβαστη ποσοτικά μερίδα ψηφοφόρων. Ενδεικτικό είναι, επίσης, ότι κατά τη διάρκεια των χριστουγέννων ενώ το επιβεβλημένο από το κράτος καθεστώς απαγόρευσης ίσχυε κανονικά για τον υπόλοιπο κόσμο που μπορούσε να βγει από τα σπίτια του μόνο με τους γνωστούς έξι κωδικούς μετακίνησης, στους κυνηγούς επιτράπηκε να βγαίνουν και να εξασκούν το συναρπαστικό τους «χόμπι».
Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι/ες πρέπει να πούμε ότι οι κυνηγοί δε δείχνουν να φέρονται αποτρόπαια μόνο σε -και να υποτιμούν τη ζωή μόνο των- μη ανθρώπινων ζώων, καθώς δεν ξεχνάμε ότι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή στα σύνορα όπου και επιδόθηκαν στο αγαπημένο τους σπορ με θήρα αυτή τη φορά μετανάστες/τριες. Πράγμα που επίσης δε μας εκπλήσσει καθώς η λογική της υποτίμησης μιας ζωής ως κατώτερης και η -μέσω αυτής- δικαιολόγηση της βίας πάνω της δεν περιορίζεται στα μη ανθρώπινα ζώα αλλά αντίθετα εύκολα μεταφέρεται και στους ανθρώπους όπως βλέπουμε να συμβαίνει επανειλημμένα στην ιστορία.
Συνεχίζοντας, πιο συγκεκριμένα για τη δίκη μας, η οποία ορίστηκε δύο χρόνια μετά για τις 28.01.2021 στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων στη Χαλκίδα, αυτό που θέλουμε να καταστεί σαφές ότι στη δίκη αυτή δεδικαζόμαστε πρωτίστως ως άτομα που διέπραξαν τα ψεύδη με τα οποία μας κατηγορούν. Δικαζόμαστε ως άτομα που εναντιώθηκαν στη δολοφονία ζώων και αμφισβήτησαν με αυτό τον τρόπο το δικαίωμα των κυνηγών και των συλλόγων τους να σκοτώνουν. Γι’ αυτό ζητείται και επιδιώκεται η παραδειγματική μας τιμωρία. Χαρακτηριστικές είναι άλλωστε οι δηλώσεις του προέδρου του τοπικού κυνηγετικού συλλόγου που έρχεται μόνος του σε αντιφάσεις αφού από τη μία αφήνει υπονοούμενα ότι σκηνοθετήσαμε όλο το περιστατικό προκειμένου να αποσπάσουμε μία κυνηγετική καραμπίνα για «άλλες χρήσεις» ενώ έπειτα αυτοαναιρείται παραδεχόμενος ότι το περιστατικό στρέφεται ενάντια όχι απλά στον εν λόγω κυνηγό αλλά σε όλη την «κυνηγετική οικογένεια» που βάλλεται από «παράλογα» άτομα.
Ξεκαθαρίζοντας λοιπόν τη θέση μας σε σχέση με το περιστατικό δηλώνουμε ότι αυτό που πράξαμε, δηλαδή η προσπάθειά μας να προστατεύσουμε ένα ζώο από το να δολοφονηθεί ήταν μια ενστικτώδης κίνηση που κατάτη γνώμη μας θα έπρεπε να είναι αυτονόητη για κάθε άνθρωπο. Ωστόσο, δυστυχώς ζούμε σε μία κοινωνία με νόμους που επιτρέπουν τις δολοφονίες ζώων και στον αντίποδα ποινικοποιούν ενέργειες που προσπαθούν να προστατεύσουν ζωές. Όμως το να είναι κάτι νόμιμο δεν το κάνει και δίκαιο ή ηθικό. Όπως αντίστοιχα η νόμιμη δράση των δουλεμπόρων στο παρελθόν δεν σημαίνει ότι η δουλεία είναι δίκαιη και ηθική.
Κλείνοντας, καλούμε όσα άτομα και ομάδες συμμερίζονται το ζήτημα και το επιθυμούν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην υπόθεσή μας με όποιον τρόπο οι ίδιες κρίνουν. Ελπίζουμε κάποια μέρα το κυνήγι, αλλά και οι πολλές ακόμα βάναυσες ενέργειες στις οποίες υπόκεινται τα ζώα, να σταματήσουν να είναι κοινωνικά αποδεκτές και οι νόμοι που τις υπερασπίζονται να πεταχτούν στα σκουπίδια. Μέχρι τότε, να σταθούμε όλα μας, ατομικά και συλλογικά ενάντια στο κυνήγι, το σπορ των δολοφόνων.
ΚΑΜΙΑ ΖΩΗ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ Η ΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΗ Η ΑΝΑΛΩΣΙΜΗ.
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΟΜΠΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ.
Δήμητρα κ Θοδωρής, 08/01/2021 “
06-01-2020
Αναδημοσίευση από site αντιπληροφόρησης.
“Ανάληψη ευθύνης για εκρηκτικό μηχανισμό στην Καισαριανή
Στις 28/12, ξημερώματα, κινηθήκαμε σιωπηλά και τοποθετήσαμε έναν εκρηκτικό μηχανισμό στον 3ο κυνηγετικό σύλλογο Καισιαριανής (εντευκτήριο), υπό το άγρυπνο βλέμμα των μπάτσων. Πρόκειται για αναγνωρισμένο σωματείο που συνεργάζεται με το υπουργείο περιβάλλοντος, ενέργειας και κλιματικής αλλάγης.
Κάθε νύχτα που περνά είναι μια ακόμα ευκαιρία να σπάσουμε τις απαγορεύεσεις και να ξεχυθούμε στους δρόμους για να ταράξουμε τα στάσιμα νερά αυτής της δυστοπικής πόλης που ούτε τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια, ούτε τα λαμπερά στολίδια, μπορούν να καλύψουν τη μιζέρια και τη δυστυχία. Από τη μια είμαστε όλοι κλεισμένοι στα σπίτια μας για το “κοινό καλό” ενώ από την άλλη οι κυνηγοί, ανενόχλητοι, μπορούν να εξολοθρέυουν ότι κινείται.
Παρά τις απαγορεύσεις και τα νέα μέτρα, με πρόφαση τον κορονοιό, που προσπαθούν να μας αποτρέψουν από την άμεση δράση εμείς αποδεικνύουμε πως η θέληση για περισσότερες πράξεις, από λόγια, μπορούν να γίνουν στο εδώ και το τώρα. Με το συγκεκριμένο μηχανισμό καταφέραμε να κατεβάσουμε όλη την τζαμαρία της πρόσοψης, να ανατινάξουμε την πόρτα και να κάψουμε το εσωτερικό του χώρου.
Ο στόχος μας είναι, πέρα για πέρα, ξεκάθαρος ώστε να εκφράσουμε το μένος μας για τους πατροπαράδοτους σφάχτες της άγριας φύσης. Για εμάς κυνηγετικοί σύλλογοι, αμάξια, παρατηρητήρια, και γιατί όχι και οι ίδιοι οι κυνηγοί, είναι ένας ακόμα λόγος για δράση.
Τα ζώα και η φύση ήταν και θα είναι πάντα τα θύματα της ανθρώπινης αλαζονίας και του σάπιου πολιτισμού που είναι χτισμένος πάνω σε γερές βάσεις εκμετάλλευσης και αλλοτρίωσης. Ο άνθρωπος καυχιέται για την εξέληξη του είδους του, με τις επιστήμες και τις τεχνολογίες, αλλά την ίδια στιγμή επιλέγει τους πιο απάνθρωπους και απαρχαιωμένους τρόπους να διασκεδάσει με το να σκοτώνει, για χόμπυ, ότι ζωντανό και όμορφο υπάρχει στη φύση. Η φύση προσπαθεί με τους δικούς τις ρυθμούς να φέρει σε ισορροπία το έκτρωμα που έχει αφήσει πίσω της η ανθρωπότητα. Ο άνθρωπος, από την άλλη, εκμεταλλεύεται με ταχύτατους ρυθμούς τη φύση με σκοπό την πλήρη καταστροφή της. Σύμφωνα μάλιστα με την Ορνιθολογική εταιρία θανατώνονται ετησίως πάνω από 600.000 ζώα διαφόρων ειδών. Είναι τουλάχιστον ανήθικο, αν θέλετε να μιλήσουμε για ηθική, το να αποδεκατίζεις ολόκληρο οικοσύστημα για ένα καπρίτσιο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, πολλά άγρια ζώα πεθαίνουν αργά και βασανιστικά από μολυβδίαση από τα σκάγια των κυνηγών.
Ο άνθρωπος, από την αρχή της ιστορίας του, δεν είχε το προνόμιο της άμεσης πρόσβασης σε τροφή. Ξεκίνησε ως καρποφάγο ζώο και στη συνέχεια έφτιαξε εργαλεία, με σκοπό το κυνήγι, καθώς δεν είχε την ικανότητα να σκοτώσει το θήραμα του και να καλύψει την ανάγκη του για τροφή. Ενώ έχουν περάσει τόσα χρόνια και ο άνθρωπος πλέον δεν χρειάζεται να κυνηγήσει, έξω στη φύση, για να διεκδικήσει την τροφή του, μιας και υπάρχει σε κάθε γωνία σουπερ μάρκετ με άπειρες επιλογές, συνεχίζει να συμπεριφέρετε σαν “απολίτιστος” άνθρωπος των σπηλαίων για να ικανοποιήσει το εγώ του. Αυτό μάλιστα, γίνεται αντιληπτό, γιατί θήματα των κυνηγών είναι και ζώα τα οποία δεν καταναλώνονται ως τροφή από τους ανθρώπους όπως πχ η αλεπού. Το κυνήγι, λοιπόν, δεν αποτελεί βασική ανάγκη για τον σύγχρονο άνθρωπο. Πρόκειτε για ένα ανόητο χόμπυ για ματαιόδοξους. Το σύγχρονο κυνήγι είναι ένα ακόμα μέσο κακοποίησης του περιβάλλοντος και μια λογική που μετατρέπει τη φύση και τα ζώα σε προιόντα προς κατανάλωση ανάλογα με τα κέφια του εκάστοτε ανθρώπου.
Ως αντισπισιστές είμαστε κατά κάθε εκμετάλλευσης των μη ανθρώπινων ζώων, είτε σε βιομηχανίες και εργοστάσια, είτε σαν μια ακόμα επιλογή για διασκέδαση.
Ένας λόγος ακόμα, που σιχαινόμαστε τους κυνηγούς, είναι γιατί χρησιμοποιούν μη ανθρώπινα ζώα ως εργαλεία για να καταφέρουν το σκοπό τους. Μη ανθρώπινα ζώα τα οποία μόλις γεράσουν, θεωρούνται άχρηστα, για αυτούς, και τα παρατάνε σε βουνά ή απομακρυσμένες περιοχές, αφήνοντας τα να πεθάνουν με τον πιο βάναυσο τρόπο, ή τα κρεμάνε ζωντανά για να τα αποτελειώσουν. Επίσης επιδίδονται σε παράνομες αγοραπωλησίες κυνηγόσκυλων από γέννες και εκτροφεία όπου έχουν σε άθλιες συνσθήκες τα τόσο “πολύτημα” εργαλεία τους. Αν το εργαλείο πάλι δεν βγει “σωστό”, όπως τους υποσχέθηκε ο εκτροφέας, έχει την ίδια κατάληξη με το “παλιό” και “γερασμένο”. Όταν ο κυνηγός σιγουρευτεί ότι το εργαλείο είναι κατάλληλο, μετά από εξαντλητική εκπαίδευση, πετιέται σε ένα κουτί και αναγκάζεται να υπομείνει χιλιόμετρα και ακραίες καιρικές συνθήκες μέχρι τον τελικό προορισμό. Όλη αυτή η διαδικασία και ιδιοσυγκρασία μας φαίνεται αρρωστημένη και αδιανόητη.
Επιστρέφουμε την ελάχιστη βία που δέχεται καθημερινά το οικσύστημα από τους “πολιτισμένους” ανθρώπους και επιτιθόμαστε στις δομές τους.
Για εμάς μόλις άρχισε η κυνηγετική περίοδος και τα θύματα είστε εσείς.
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ
-Αγρίμια- “
23-10-2020
Αναδημοσίευση από ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης
Δράση σαμποτάζ σε ψαράδες
Τα ξημερώματα μίας ζεστής καλοκαιρινής ημέρας του προηγούμενου διαστήματος πραγματοποιήσαμε αντισπισιστικό χτύπημα στο λιμάνι του Πόρτο Ράφτη κάτω από τη μύτη των μπάτσων. Τσιμεντώσαμε δίχτυα ψαρέματος με τσιμέντο ταχείας πήξεως, στέλνοντας την καλημέρα μας στους κυνηγούς ψαριών. Το σαμποτάζ έγινε ως ένδειξη αλληλεγγύης στα δισεκατομμύρια θαλάσσια άτομα που δολοφονούνται καθημερινά από επαγγελματίες και χομπίστες κυνηγούς.
Η δολοφονία των ψαριών γίνεται με διάφορους τρόπους. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται το ψάρεμα με δίχτυα όπου το ψάρι πεθαίνει από ασφυξία, το καλάμι (συνήθες φαινόμενο χομπίστων) όπου το αγκίστρι διαπερνάει το στόμα του ψαριού, το ψαροντούφεκο, τράτες όπου τα ψάρια παγιδεύονται σε τεράστια δίχτυα προκαλώντας το θάνατο και άλλων θαλάσσιων ζώων και με άλλους λιγότερο γνωστούς τρόπους. Όλα τα παραπάνω αποτελούν μία κανονικοποιημένη βία, πλήρως απενεχοποιημένη στην κοινωνία με αποκορύφωμα την ενσωμάτωση αυτών των βίαιων πρακτικών στους τρόπους διασκέδασης των μικρών παιδιών. Τα καλοκαίρια παρατηρείται έντονα η εικόνα παιδιών και όχι μόνο να αφαιρούν ή να βασανίζουν με απόχες τη ζωή θαλάσσιων ζώων.
Ο σπισισμός είναι ο λόγος που κανονικοποιούνται όλα τα παραπάνω και δεν περιορίζεται μόνο στα θαλάσσια ζώα. Αφορά όλα τα μη ανθρώπινα ζώα από εκείνα που χρησιμοποιούνται ως συντροφιά μέχρι και τα εκτρεφόμενα.
Κλείνουμε με μία υπόσχεση: Θα είμαστε ο χειρότερος εφιάλτης σας.
Μέχρι όλα να είναι ελεύθερα
Πυρήνας ALF
Τσιμεντοφόροι Αχινο
28-08-2020
Αναδημοσίευση από site αντιπληροφόρησης.
” Ήρθε και φέτος το καλοκαίρι και ξεχύθηκαν όπως κάθε χρόνο στις παραλίες οι δολοφόνοι με τα όπλα τους. Ψαράδες κυρίως με καλάμια και ψαροντούφεκα εξασκούσαν -και συνεχίζουν να το κάνουν- το “σπορ” τους παντού κι εμείς θεατές στην ίδια ιστορία. Να αναγκαζόμαστε να συνυπάρχουμε με δολοφόνους δίπλα μας ακόμα και στις διακοπές μας, να προσπαθούμε να πείσουμε τους άντρακλες να αφήσουν κάτω τα καλάμια τους, να τσακωνόμαστε άλλοτε μόνο λεκτικά άλλοτε και σωματικά μαζί τους και ταυτόχρονα να συμβιβαζόμαστε με την ιδέα πώς κάπως έτσι θα είναι και αυτή τη χρονιά.
Ευτυχώς όμως αυτό το καλοκαίρι κάποια από εμάς συναντηθήκαμε, μοιραστήκαμε την οργή μας και οργανωθήκαμε. Πέρα από τον ατομικό αγώνα που έδωσε και εξακολουθεί να δίνει το καθένα μας όπου σταθεί κι όπου βρεθεί ενάντια στους ψαράδες με σκοπό να γλιτώσει μερικά θαλλάσια ζώα από τον θάνατο, φέτος η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη έδωσε κάποιες δυνατότητες παραπάνω.
Έτσι, στο νησί της Γαύδου, εκεί που φέτος παραθέρισαν/ίζουν και ένα κάρο “εναλλακτικοί ψαράδες”, καταφέραμε να αφήσουμε μερικούς από δαύτους χωρίς τα όπλα τους καταστρέφοντας δεκάδες ψαροντούφεκα και καλάμια και πετυχαίνοντας έτσι ένα προσωρινό έστω σταμάτημα του δολοφονικού τους χόμπι.
Αποχωρήσαμε από το νησί με έναν κόμπο στο στομάχι γνωρίζοντας πως ό,τι κάναμε ήταν μία μικρή μόνο νίκη και προσθήκη στον καθημερινό αγώνα ενάντια σε ψαράδες, κυνηγούς και σπισιστές όλων των ειδών, αλλά και με μία έντονη χαρά και ικανοποίηση γιατί αυτή τη φορά δεν ήμασταν μόνα.
Κόντρα στη λογική που θέλει τα μη ανθρώπινα ζώα να υπάρχουν για να εξυπηρετούν τον άνθρωπο, εμείς φωνάζουμε ότι αυτά ανήκουν μόνο στα εαυτά τους και η αφαίρεση της ζωής τους συνιστά ξεκάθαρη δολοφονία. Οπότε..
ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΣΠΙΣΙΣΤΕΣ ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ και
ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΜΕ ΜΑΣΚΕΣ, ΒΑΤΡΑΧΟΠΕΔΙΛΑ και ΤΡΙΠΟΔΑ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΝΑ ΚΡΥΒΕΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΙΣΠΙΣΙΣΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΡΕΠΟ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΑΣ
Η αρχή έγινε..
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΖΩΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ ΜΗ
ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΣΠΙΣΙΣΤΗ
ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ
Αναρχικά αντισπισιστά “
05-08-2019
Αναδημοσίευση από ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης.
“ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΣΙΜΕΝΤΩΜΑΤΑ
Το άραγμα στη θάλασσα είναι κάτι όμορφο. Αυτή την όμορφη εικόνα καταφέρνουν να καταστρέψουν τα δίποδα καθάρματα που δολοφονούν θαλάσσια ζώα. Μας στοιχειώνει η εικόνα του ψαριού που σπαρταράει λίγο πριν πεθάνει στα χέρια του υπερήφανου δολοφόνου του. Μπορεί για τη σάπια κοινωνία να μην υπάρχει τίποτα ενοχλητικό σ’αυτό το “κατόρθωμα“, αντιθέτως εμείς εξοργιζόμαστε.
Έχουμε σιχαθεί την κανονικότητα, όπου βλέπεις επαγγελματίες και ερασιτέχνες ψαράδες σε κάθε παραλία να δολοφονούν ψάρια, μαλάκια κτλ χρησιμοποιώντας όλα τα υπερσύγχρονα εφόδια που τους προσφέρει η βιομηχανία (δολώματα, δίχτυα, καλάμια ψαρέματος κτλ). Την εικόνα επίσης των συνένοχων και αδιάφορων καταναλωτών που χωρίς κανένα ίχνος σεβασμού τρώνε τα νεκρά ζώα, θαλάσσια ή μη. Γι αυτό και σχεδιάζουμε τις επιθέσεις μας απέναντι σ’αυτή την βάρβαρη κατάσταση. Όσο απεχθανόμαστε τους κυνηγούς με τα τουφέκια, άλλο τόσο απεχθανόμαστε τους κυνηγούς με τα καλάμια, τα δίχτυα και τα ψαροντούφεκα.
Η πρώτη από αυτές τις επιθέσεις ήταν ένα σαμποτάζ τα ξημερώματα της Τρίτης 2/7 στο Πέραμα, σε μια αρκετά μεγάλη ποσότητα διχτυών χρησιμοποιώντας τσιμέντο ταχείας πήξεως. Αυτή η δράση ήταν αφενός συμβολική ώστε να δείξουμε τις επιθετικές μας διαθέσεις απέναντι στους ψαράδες και αφετέρου να σταματήσουμε στην πράξη έστω και για μικρό χρονικό διάστημα τη δολοφονία πολλών θαλάσσιων ζώων, αχρηστεύοντας τα δίχτυα αυτά.
Κατά τη διάρκεια του τσιμεντώματος είδαμε ένα φορτηγό ψυγείο μεταφοράς νεκρών που άνηκε σε ψαρά και το βανδαλίσαμε σκίζοντάς του τα λάστιχα.
Υ.Γ. Το πέταγμα των ψαράδων στη θάλασσα, από το τσιμέντωμα των διχτυών τους δεν είναι μακρία. Σαμποτάζ στις δολοφονικές διαθέσεις της ανθρώπινης εξουσίας με κάθε μέσο.
Υ.Γ.2 Ευχόμαστε να πνιγείτε από τα δίχτυα σας και να σας καρφώθουν τα ψαροντούφεκά σας στο λαιμό.
Είτε με τσιμέντο, είτε με φωτιά, επίθεση σε εξοπλισμούς και σε κάθε ψαρά.
Συνεργείο οικοδομικών εργασιών “Η ελεύθερη τσιπούρα””
