15/03/2023
Αναδημοσίευση από ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης.
Το κυνήγι δεν είναι χόμπι
Στις 23 Μάρτη 2023 στα δικαστήρια Χαλκίδας (Ελ. Βενιζέλου ) εκδικάζεται η υπόθεση της Δήμητρας και ενός άλλου ατόμου, όπου μετά από διαμάχη στα Βασιλικά της Βόρειας Εύβοιας αφόπλισαν έναν κυνηγό ο οποίος εκείνη την ώρα σκότωνε ζώα.
Με τα λόγια της ίδιας της Δήμητρας που εμπλέκεται στην υπόθεση:
“Αυτό που συνέβη τον Δεκέμβρη του 2018 ήταν μία αυθόρμητη προσπάθεια να εμποδιστεί ο κυνηγός από το να ασκήσει το δολοφονικό του χόμπι και να σκοτώσει κάποιο ζώο. Αφού μάταια του ζητήθηκε επανειλημμένα να σταματήσει, ακολούθησε ένταση αποτέλεσμα της οποίας ήταν το κυνηγετικό του όπλο να πεταχτεί κάπου μέσα στο δάσος. Με τον κυνηγό σε έξαλλη κατάσταση η λήξη του περιστατικού ήρθε με την αποχώρησή μας από το σημείο. Ο κυνηγός ειδοποίησε την αστυνομία με αποτέλεσμα να μας σταματήσουν στη διαδρομή πλήθος οχημάτων της και να μας συλλάβουν. Οι κατηγορίες που αποδόθηκαν μετά από την αυτόφωρη διαδικασία ήταν ληστεία (για την καραμπίνα) που αποτελεί κακούργημα και κλοπή (κινητού τηλεφώνου) που αποτελεί πλημμέλημα. Ταυτόχρονα, επιβλήθηκε περιοριστικός όρος εξόδου από τη χώρα που ισχύει μέχρι και σήμερα.”
Εδώ στην τοπική κοινωνία της Εύβοιας, μπορείς να βρεις πολλές και πολλούς που βρίζουν και αποστρέφονται εκείνους τους ψαράδες που ψαρεύουν με δυναμίτη ή εκείνους τους κυνηγούς που κυνηγούν σε χιονισμένο τοπίο, αλλά δεν θα βρεις πολλούς που να επεκτείνουν αυτήν την αποστροφή καθολικά κάθε φορά που ένας κυνηγός σκοτώνει στην ψύχρα ένα ανυποψίαστο ζώο ή ένας ψαράς δολοφονεί ένα ψάρι.
Πανομοιότυπο ρόλο παίζει και ο Νόμος, ο οποίος απαγορεύει στους κυνηγούς να σκοτώνουν Μάρτιο, αλλά τους επιτρέπει να σκοτώνουν Φλεβάρη… Δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς, αφού δουλειά του Κράτους/Νόμου είναι βραχυπρόθεσμα η διαχείριση αυτών των δολοφονιών και μακροπρόθεσμα αυτή η βαναυσότητα να διοχετεύεται στη διατήρηση του παρόντος συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αυτός είναι κιόλας ο λόγος που έχει παραχωρήσει τόσα πολλά προνόμια στους κυνηγετικούς συλλόγους.
Επίσης, εκτός από τις επιλογές του κάθε κυνηγού, δεν ξεχνάμε πως αυτός δρα εντός του ευρύτερου πολιτισμικού πλαισίου που επιβάλλει η σημερινή εξουσιαστική κοινωνία. Και πιο συγκεκριμένα εντός της ιδεολογίας που θέλει τη φύση ως ένα απέραντο πεδίο εκμετάλλευσης (“πρώτες ύλες”) και ως κάτι που “ο άνθρωπος οφείλει και πρέπει να κυριαρχήσει πάνω σε αυτή”.
Αυτές οι ιδεολογίες είναι που έχουν δώσει τη δυνατότητα στο κράτος την ώρα που καίγονταν χιλιάδες στρέμματα δάσους και θανατώνονταν εκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα το καλοκαίρι του ’21 στη Βόρεια Εύβοια, αυτό να βγαίνει και να λέει “είχαμε μια επιτυχημένη διαχείριση καθότι δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές”… Ή την ώρα που έχει καταστρέψει ολοκληρωτικά την Νότια Εύβοια με τοποθέτηση περίπου χιλίων ανεμογεννητριών, να λέει “θα τοποθετήσουμε και άλλες ανεμογεννήτριες και στη Δίρφυ, και τη Βρομονέρα, και τη Σέττα και την Αμπουδιώτισσα, γιατί είναι εξίσου πράσινες όπως το δάσος”…
Το κάθε ζώο έχει αυταξία,
το κυνήγι δεν είναι χόμπι
είναι δολοφονία